YOLA ÇIKARKEN..

Psikiyatrik tedaviye başlamak ve sürdürmek kaygı yüklü zor bir süreç. Bu süreçte çeşitli aşamalardan geçilir.

“Bir sorun var, bir şeyler aksi gidiyor”  

Süreç farkındalıkla başlar:

“Bir sorun var, bir şeyler aksi gidiyor” diyebilmek gerekir önce. Ardından çözüm arayışı gelir: “Sorun nedir?  Bende mi başkalarında mı? Bir adı var mı?” Sonrasında ise kabul süreci: “Evet, bir tanı söz konusu. Evet, tedavi gerekiyor. Hayır, sorun yalnızca başkalarının davranışlarından  kaynaklanmıyor. Benim de biyolojik yapımın, dünyaya bakışımın, tepkilerimin ve davranış alışkanlıklarımın etkisi varmış.”

Kişinin kendisi için kabul etmekte böylesine zorlanacağı gerçekler, çocuğu söz konusu olduğunda daha da kaygı ve üzüntü verici olur. “Çocuğumuzun bir sorunu var. Kendimiz halledemiyoruz. Okulunun da pek yardımı olmuyor. Bir uzmana gitmeliyiz.” diyebilmek yürekli ve kararlı olmayı gerektirir. Bu yolun çeşitli aşamalarında karşılaşılan engeller, sürecin aksamasına yol açabilir. Bazen aslında çok basit önlemler ya da çözümlerle aşılabilecek bu engeller çocukların, gençlerin ve ailelerinin tedaviye olan inançlarını sarsabilir.

Bu sayfalarda çocuk ve gençlerin psikiyatrik tedavi süreçlerinin olabildiğince aksaksız yürümesi için işinize yarayabileceğini düşündüğüm bilgi ve uygulamalara yer vereceğim.